Als je speelt met de sluitertijd krijg je rare dingen:
Eigenlijk was het vuurwerk maar zozo. Met vuurwerk is het zoals met zelfgemaakte moussaka, in het begin geniaal, na de twintigste keer kijk je er niet meer zo van op.
Ook de opkomst viel mijns inziens tegen. Dat gevoel had ik al de uren daarvoor in het centrum. Om half tien kon je in de Belfortstraat gewoon wandelen, nooit eerder meegemaakt.
Foto's: Joris Winderickx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten