De lente begint stilaan, en daar zijn ze weer. Blijkbaar is onze keukendorpel helemaal ondergraven.
Op internet vond ik een drastische doch ecologische endlösung: droge gist vermengd met poedersuiker aan de ingang van hun hol strooien. De beestjes kunnen niet weerstaan aan de suiker en eten per ongeluk de gist mee op. Die begint even later te zwellen waarna de dieren letterlijk uit hun voegen barsten.
Gruwelijk denkt u? Op het etiket van een officieel mierenbestrijdend middel las ik het volgende: het is een fijn poeder dat je in de buurt van het nest moet strooien. De mieren lopen erover maar de scherpe kantjes van het poeder zorgen voor tientallen kleine sneetjes in hun al zo kleine lijfje, waardoor ze langzaam uitdrogen. Da's pas gruwel!
Soit, het ligt er nu al enkele dagen, de suiker en gist, en ik heb geen mieren meer gezien...
foto: Joris Winderickx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten